Artykuł aktualizowany: 2019-01-03
Międzyrzecz (Międzyrzecz Korecki) – klasztor pijarów
Okres budowy: 1702-1725, kościół wzniesiony przez architekta Wojciecha Lenartowicza
Fundator: Jerzy Dominik Lubomirski, wojewoda krakowski, Steccy
Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)
Placówkę pijarów ufundował w r. 1702 Jerzy Dominik Lubomirski, wojewoda krakowski. Kościół został wzniesiony w latach 1704-1725 przez zamojskiego architekta Wojciecha Lenartowicza. Świątynia na rzucie prostokąta, trójnawowa, trójprzęsłowa z dwuprzęsłowym, niewielkim prezbiterium flankowanym aneksami. Fasada ze smukłymi wieżami na narożach. Polichromię wnętrza wyk. malarz z Korca Wędzychowski. Na wyposażenie składało się 13 ołtarzy, z których część pochodziła z r. 1722, część z 2. poł. w. XVIII. Obecnie rozproszone. Placówka pijarska została skasowana w r. 1853, a kościół zamieniony na parafialny. Świątynia była restaurowana w latach 20-tych w. XX. Po wojnie opuszczona, pozostaje w ruinie.
Film zrealizowany w ramach projektu "Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa" współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu "Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej - 2018".
W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.
Realizatorzy projektu:
Stowarzyszenie Integracja Europa-Wschód
Wsparcie projektu:
Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA
Patronat medialny:
portal historyczny historykon.pl